سوتی های رسمی محل کار اول1

تو شرکت های دولتی یا شبه دولتی، مدیرها خیلی با هم کل کل دارندو این باعث میشه به تیم کاریشون هم فشار بیارند که جلوی هم سوتی ندهند. محل اولین کارم اینجوری بود. منم که خوب گیج و گوج، فضولللللللللللل، حراف، بی تجربه، لوس و خلاصه هر چیزی که مدیرهای دیگه آرزوشو می کردند برای مالیدن پوزه مدیر من بر خاک ازش استفاده کنند من یکی تنهایی داشتم.
 

خاطرات چند خطی

بعضیها توی وبلاگ هاشون خاطرات کوتاه یا سوتی هاشونو می نویسند، منم گفتم بیام بنویسم، فکر نکنید کجم!

اولش بگم من و برادرم فاصله سنی کمی داریم بنابراین بیشتر سوتیها یا شرارتهامون مشترکه!

امروز پست نمی ذارم، شرمنده، خیلی خوابم میاد!

آدم شن کش یا حتی گوش پاککن بشه ولی بچه کوچیک خونه نشه.

خاطره ای که پل کریمخان از من دارد و من از پلها!

کاری که ما انجام میدیم، خیلی توی ایران باب نیست و مردم برای اعتماد کردن خیلی فرصت لازم دارند. به نوعی باید فرهنگ استفاده از این نوع ساختمانهارو ایجاد کنیم.طبق تجربه ای که من کسب کردم، تمام مشتریهای ما بالاتر از فوق لیسانس، تحصیلات دارند و همگی تجربه زندگی در خارج از ایران را دارن، بجز یک نفر و همگی بدون استثنا وارد یکی از خونه ها یا ویلاهای پیش ساخته قبلی گروه ما شده بودند.

اگر خریدارهامون، توی شرکت استخدام می شدند. الان یکی از شرکت های دانش بنیان بودیم.

خدا وکیلی دیده بودید یکی از زور بی مطلبی، پز خریدارهای محصولشو بده!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

از آسمان مشکل می بارد!

امروز پست نمی ذارم، خیلی کار دارم.

همکار ما!!!!!!!!!!!!

ما توی محل کارمون موش داریم!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

برای همین باید تمهیداتی بیاندیشیم. دو تا خواهر هستند که در این مورد به ما کمک می کنند به اسامی گیسو و عفت!

فقط خیلی تنبل هستند.

از این شاخه به اون شاخه یا سازه خشک LSF- مدرسه بهارستان

سال 88 رو که یادتونه، خوبه چون من یادم نیست!!!!!!!!!!!!! (اه چه شوخی لوسی بود)

توی اردیبهشت بود که ما می خواستیم توی یکی از فرعیهای بهارستان، برای یک خانمی که استاد فلسفه بودند. در محوطه حیاط فضایی برای کلاس و نهارخوری احداث کنیم. همونطور که گفتم در ساخت و ساز خشک، سرعت خیلی مهمه و بیشتر مشتریها علی الخصوص تهرانیها، خلاف سازها هستند. یعنی اونایی که می سازند بعد می رن شهرداری، جریمه میدن و مجوز می گیرن.

جنایت در سایت خبری

می خوام از این سایت خبری شکایت کنم. البته من فقط عکس اولو دیدم ولی دلیل نمی شه. مگه این پستو نخوندند. من به این معروفی!!!!!!!!!!!!!!

خاطرات کار یا دیسیپلین در شرکت فامیلای هیتلر4

داشتم می گفتم، مدتی که در خدمت فامیلای هیتلر بودم، یک سری تجربیات عجیب هم از ادارات دولتی ایران پیداکردم در حد تیم ملی.

یکی از این کارها، ترخیص کردن جنس از گمرک بود. می تونم بگم از آلوده ترین مراکزی بود که دیدم(امیدوارم الان درست شده باشه).

یکی دیگه از مراکز، وزارت امور خارجه است. داستانم در مورد اینجاست ولی اول یه چیز دیگه بگم.

پست برزخی

امروز بعد از ظهر پست میزارم، خیلی کار دارم الان.

شما که میدونید من خراب خواننده ها هستم.

بعد نوشت:

خیلی خسته هستم، فردا 2 تا پست تگری می ذارم.

به جان جدم که رسول آشپزه، آش تو ملاقه می پزه (اینو بابام وقتی می خواست منوسنگ و قلاب کنه می گفت).

مشتری مداری یا اه این چه نونیه ما می خوریم2

محل کارم امروز خیلی مغشوشه. یعنی از پنج شنبه اینجوری شده.

اون از آقاهه که می خواستم با مشت، سورپرایزش کنم. این هم از دو تا خریدارهای ویلای پیش ساخته!!!!!!!!!!!!

دفتر شده محل فراره مردان کتک خورده!!!!!!!!!!

نمی دونم بقیه هم اینجورین یا ما اینقدر خریدارهامونو لوس می کنیم؟؟ آخه نمی شه که بهشون بگیم پاشین برین!

عنوان نداره

تا به حال رفتید توی جلسه، مدیر فلان شرکت دولتی به اسم مهندس حاج ... با شکمی که اول شکم میاد بعد از یه ربع صاب شکم و دو مشت بسته ریش. بعد ببینید حاج آقا لپ تاپ صورتی بذاره روی میز!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

مشتری مداری یا اه این چه نونیه ما می خوریم؟

یکی از اصول مشتری مداری در بلاد راقیه اینه که شما نات انلی انتظار مشتریتونو برآورده کنید بات السو باید سورپرایزش کنید از سطح سرویسی که بهش می دید.

امروز یکی از مشتریهامون که تو اقدسیه براش داریم یه اضافه اشکوب نصب می کنیم رو می خواستم سورپرایز کنم با کوبیدن توی دهنش، همین.

خاطرات کار یا دیسیپلین در شرکت فامیلای هیتلر3

ادامه داستان ...

خاطرات کار یا دیسیپلین در شرکت فامیلای هیتلر2

بازم یه مطلب در مقدمه بگم برای انعقاد کلام

من نمی دونم این ادعا که پزشکان ایرانی جز بهترین پزشکان دنیا هستند درسته یا نه ولی می دونم که جنگ در ارتقای صنعت و پزشکی کشورها خیلی تاثیرگذاره. هم باعث تبحر پزشکان، مهندسان و صنعتگران میشه هم باعث نوآوریشون. در تجربه شخصی که دارم در جراحی گوش یکی از اقوام، پزشک جراح در عین حال سرهنگ نیروی هوایی بودند و جراحی انجام دادند که فقط در حال حاضر در ایران انجام می شود و در سطحی پایین تر در اسراییل! بماند که این آقای جراح به دلایل حرفه ای یا غیرحرفه ای حاضر به تکرار این جراحی نشدند و شش ماهی را در زندان نظامی طی کردند تا بلاخره سر عقل آمدند و حاضر به تکرار جراحی شدندو این باعث شد چند نفر دیگر هم اینکارو یاد بگیرند و ....

ما هم که هشت سالی درگیر جنگ بودیم، این مساله باعث شد خیلی چیزهارو از دست بدیم و از طرف دیگه چیزهایی رو بدست بیاریم. من نمی دونم آیا درست بوده یا نه؟ می ارزیده یا نه؟ حیثیتی بوده یا نه؟ سیاسی بوده یا نه؟ نمی خوام هم دراین مورد صحبتی بکنم.

خاطرات کار یا دیسیپلین در شرکت فامیلای هیتلر1

قدیما یه فامیل دور داشتیم، یعنی الان هم داریما. اون موقع بیشتر مراوده داشتیم. این بابا اولین هم رشته ای بود که توی عمرم دیده بودم. خوب اون موقع من تازه اسمم توی روزنامه در اومده بود و خودمو هم رشته ای اون آقا می دونستم (چقدر توی دلش می خندیده به من). مادرم همیشه می گفت این آقاهه آرامش نداره توی کار، هی هر 1-2 سال یکبار محل کارشو عوض می کنه. ببین باباتو چقدر مرد خوبیه سی سال رفت سر یه کار، همیشه معلوم بود کجاست. من هم می گفتم اییییییییی، چقدر بده اون آقاهه. خودم که رفتم سر کار دیدم، باباجان اشکال از اون آقاهه نیست! نمی شه توی رشته ما بیشتر از 3 سال جایی موند. می شی عینهو گلابی پلاسیده!

یادی از عباس میرزا یا من از خون میترسم

دو تا مطلب در مقدمه بگم تا کلام منعقد بشه.

• معروفه که عباس میرزا از دوتا قسمت از ایران به دلیل دلاوری خاص ژنتیکشون سرباز نمی گرفته. یکی رشت، یکی کاشان. رشت رو نمی دونم ولی کاشانو، همین حاجیتون معرف حضورتون هست دیگه مثال نمی خواید. تازه من ناخالصی دارم وگرنه ببین چه پیش ساخته ساز غربتی BRAVE HEART ی بودم برای خودم.
• وبلاگ یکی از دوستانو می خوندم راجع به یه رابطه جالبه که در یک فروشگاه کشف شده و ... در نهایت به دماغ خانمها مربوط شده و اینکه بعد از عمل چه قیافه ترسناکی می شوند تا دوره بعد از عمل بگذره و خیلی چیزهای دیگه

دری وری گویی یا ویلای پیش ساخته فلزی

اگر توضیح وبلاگو نگاه کنید، نوشتم می خوام اینجا روزمرگیهای یه کارگاه ویلا پیش ساخته رو بنویسم ولی اگر پستها رو بخونید از اردک و شهرام عشق نوشتم تا پست سانسور شده ام که در مورد اولین عاشقیتم بود!!!!

وبگردی یا وبلاگ برقی برقی!

امروز داشتم وبگردی یا به قولی web surfing می کردم به این وبلاگ رسیدم!

خیلی جالبه، پر از زرق وبرق مثل دفتر دختربچه های 5 ساله، با سلیقه یک جوری. راستش حسودیم شد، طرف حداقل خودشه.

گفتم شما از دست ندید.

در ضمن پروفایل به این کاملی توعمرم ندیده بودم!

ربط گودرز و شقایق یا چرا من این ریختی شدم؟

امروز که از خواب بیدار شدم احساس کردم