از این شاخه به اون شاخه یا سازه خشک LSF- مدرسه بهارستان

سال 88 رو که یادتونه، خوبه چون من یادم نیست!!!!!!!!!!!!! (اه چه شوخی لوسی بود)


توی اردیبهشت بود که ما می خواستیم توی یکی از فرعیهای بهارستان، برای یک خانمی که استاد فلسفه بودند. در محوطه حیاط فضایی برای کلاس و نهارخوری احداث کنیم. همونطور که گفتم در ساخت و ساز خشک، سرعت خیلی مهمه و بیشتر مشتریها علی الخصوص تهرانیها، خلاف سازها هستند. یعنی اونایی که می سازند بعد می رن شهرداری، جریمه میدن و مجوز می گیرن.

 

 

من زیاد در جریان این نیستم که این خانم مجوز داشتند یا نه، اصلا" بحثمون هم این نیست الان.

در حال حاضر بحثمون عملیاتی-آموزشی هستش.

بچه های ما این سازه رو از این کوچه ها که بهش می گن آشتی کنون بردن و از یه در 1.5 متری رد کردند و در طی 24 روز نصب و تحویل دادند.

عکساشو براتون می ذارم ببینید.




اسکلت این ساختمان به سازه LSF یا Light Steel Framing معروفه. بعد از طراحی و تولید مثل پازل می مونه و شما نمی تونید قطعات دیوارها یا سقف رو جا به جا نصب کنید و باید هر قطعه سر جای خودش نصب بشه. از طرف دیگه هنگام تولید مشخصات هر قطعه که برای کجاست، قطعه چندمه و ... رویش حک میشه. دقت کار هم میلیمتری محاسبه می شه و مثل اسکلت معمولی که تازه بعد از جوشکاری اسکلت، اول بدبختی بقیه است، که به قول خود جوشکارهای یه خیز آهو کار تاب داره و باید رفعش کنند. بعد از نصب این سازه بقیه کارشون خیلی راحته چون به دقت میلیمتر، می تونند قطعاتشون رو از قبل ببرند و بیارن سر کار. نصبشم راحته و هر کس 5 دقیقه وردست کسی قرار بگیره و در کودکی پازل حل کرده باشه، می تونه سازه رو مونتاژ کنه.





اینم باندپیچی شدش. البته هیچ محدودیتی برای نصب نما وجود نداره و هر نوع نما از سنگ گرفته تا چوب و کامپوزیتو ... قابل نصبه. تاسیسات هم بصورت توکار از طریق لوله نصب می شه و سوراخهای عبور لوله ها توی کارخونه توی سازه ها اجرا می شه و اصلا" دوباره کاری در محل نصب نداره.





اینم داخلش



حالا چرا یاد این مرکز آموزشی افتادم؟

یکی اینکه دیروز بحث بهارستان و اینجور چیزا بود و بعد هم یاد ساختمونهای قدیمی پست قبل افتادم. خونه اصلی این خانم فیلسوف، وسط یک حیاط مشتی بود پر از گل و گیاه و درختهای شاتوت خوشمزه. یادمه یه بار که برای تسویه حساب رفته بودم پیش کارفرما، وقتی وارد دفتر کار خانم شدم، دهنم باز مونده بود از قشنگی. مثل کتابخونه های قدیمی انگلیسی، چوب کار شده بود و تا سقف کتاب بود. من هم کم آدم پر رویی نیستم ازش خواستم تمام خونه رو نشونم بده و الحق عجب خونه ای بود ته اون کوچه تنگ.

نظرات 3 + ارسال نظر
خانم مهندس دوشنبه 14 مرداد 1392 ساعت 16:54 http://pareajor.blogfa.com

دیدی؟؟
فخط میخواستم بهت ثابت بشه که بدون اینجا صفایی نداره
منم پازل بلتم
یه دونه 2000 تایی درست کردم
از موشم نمیترسم
منم ببر سرکار

عفتو بندازیم بیرون یا گیسو رو!

اردشیر دوشنبه 14 مرداد 1392 ساعت 23:24 http://rouzegarnevesht.blogfa.com/

این واسش چقدر آب خورد؟

شما خوب تو کاره قیمت هستیدها!!!!!!!
29 تومن، اگر درست یادم بیاد.
عدد قبلی کاملا" غلط بود.

تکتم (دکتر آشپز) پنج‌شنبه 17 مرداد 1392 ساعت 15:03

اون آقا مو بلنده کیه ؟!!!!

نمی گم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد