وقتی مثل خر ترسیدم

اهالی محل، کارگاه نجاری و دفتر کار ما یکجاست و بصورت نیم طبقه از هم جدا شده، من خیلی حساسم که تمیز و مرتب باشه چون شاید کسی بیاد و بلاخره پذیراییمون نامرتب نباید باشه.

بعضی اوقات که بچه ها به دلیل عجله یا شب کاری می رن سر پروژه، خودم دست به کار میشم و کارگاهو تمیز می کنم. یعنی ابزارهارو منتقل می کنم و دستگاه هارو تمیز می کنم و کف کارگاهو جارو میزنم و تی می کشم.

بذارید یه مظنه بهتون بدم از مقدار آشغالی که جمع میشه، در کمترین مقدار 10 تا گونی خاک اره و آشغال چوب میشه که حاجیتون مثل چی جمع می کنه و با هماهنگی ذولفقار میفرستمش بیرون.

اگر خاک اره یا رنده چوب طبیعی باشه یه آقایی هست که ازمون می خره برای زیر پای اسب. خاک اره شبه چوب رو هم آهنگرها یا تراشکارها ازمون می خوان البته مفتی برای شستن دستهاشون چون مثل اسکاچ براشون عمل می کنه. پلاستیک،شیشه و کاغذ رو برای بچه هایی که ضایعات جمع می کنند، جدا می کنیم، خلاصه باید ضایعات رو به تفکیک جدا کنیم تا به کار بقیه بیاد.

برای همین تمیز و مرتب کردن کارگاه خیلی زمان بره چون باید از همون اول جهت جارو کردنو رعایت کنیم. روی آشغالها آهنربا بگیریم که احیانا" پیچ و میخی توی خاک اره نباشه برای استفاده کننده خطری نداشته باشه و همچنین ابزاری لای ضایعات گم نشه و ....

همه اینا وقتی تنها باشی خیلی سخت می کنه کارو یه خاطره بگم در این مورد که یه دیوونه منو ترسوند.

یه بار تنهایی داشتم کارگاهو تمیز می کردم و سرم توی کار خودم بود و چون با پمپ باد کار می کردم برای تمیزکاری، صدای بیرون رو نمی شنیدم.

کارگاه ما علاوه بر ورودی اختصاصی یه ورودی مشترک با سه تا کارگاه و مغازه دیگه داره که مردم از اونجا رفت آمد می کنند. راستش ما همیشه با همسایه هامون در حال دعوا و گیس وگیس کشی هستیم که حواستون به این در باشه که همیشه بسته باشه و فقط خودمون باز و بسته اش کنیم چون کلی ابزار و لوازم هرکی داره که میشه بلندش کرد و کسی نفهمه.

خلاصه اونروز از اون وقتایی بود که من در اختصاصی(عکس چهارم به بعد) رو بسته بودم و در بین خودمون و فضای مشترک(عکس دوم) باز بود و این موضوع معموله چون همسایه ها به دلیل نوع کارشون مدام از همدیگر سرویس می گیرند و آخر شب میان با هم حساب کتاب می کنند و پول همدیگرو می دن.

خلاصه من توی سرو صدا و عالم خودم بودم و داشتم با زحمت با اسپری و باد دستگاه برشو (همون که دکتر چوبکی داره باهاش کار می کنه،_عکس اول)تمیز می کردم که یه دفه دیدم یه آقایی با کلاه ایمنی موتورسواری(هیچی از صورتش معلوم نبود) توی 4 قدمی من ایستاده. بهش گفتم چی کار داری که گفت پیکم. خوب منم ساده گفتم من پیک نخواستم، برو از همسایه ها بپرس که دیدم نزدیکتر اومد و گفت خودت پیک خواستی.

خوب من ژن کاشونی فعال شد و شروع کردم به ترسیدن، داد زدم، برو بیرووووووووووووووووووون، من پیک نخواستم، دیگه از اینجا به بعد اصلا" عکس العمل هام ارادی نبود و بعدا" یادم میاد چی کار کردم.

بازم اومد نزدیکتر که بهش گفتم کلاهشو برداره، باز شروع کرد به حرف زدن که خودتون پیک خواستید. منم اولین چیزی که به دستم رسید برداشتم که چکش آهنگری بود و خیلی سنگینه. اصلا" در حالت عادی راحت نمی تونم بلندش کنم ولی در اون وضعیت گرفته بودمش بالا برای اینکه باهاش ضربه بزنم. بهش گفتم کلاهتو بردار و برو عقب، اگر نزدیکتر بیای می زنم توی سرت که گوش نکرد و یه کوچولو دیگه اومد جلو و منم از ترس با چکش کوبیدم توی کلاهش که خوب معلومه کله هم توش بود!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

طرف از پشت افتاد زمین و منم مثل واتو واتو از روش پریدم و دویدم سمت در و یه عربده ای زدم که همه همسایه ها اومدند توی کارگاه.

بدبخت حالش بد شده بود، کلاهشو که برداشتند، فهمیدم پیک آهن فروشمونه و اومده بوده فاکتور بیاره و یه دفه به ذهنش رسیده که شوخی هم بکنه (به من اینجوری گفتند، یعنی اینجوری اوضاعو رفع و رجوع کردند). همسایه ها بردنش بیمارستان و چیزیش نشده بود چون کلاه سرش بوده ولی یه طالبی روی سرش رشد کرده بود جای ضربه چکش.

این تجربه بد ترسیدن من بود، مشکلم این بود که تنها بودم و باید تا آخر وقت با همون وضعیت توی کارگاه می موندم و کاری رو تحویل می دادم. تا فرداش نمی تونستم چیزی دستم بگیرم بس که دستم می لرزید. همش فکر می کردم اگر طرفو نمی زدم چی میشد؟ شوخیش تا کجا می خواست ادامه پیدا کنه؟ اگر می مرد چی کار می خواستم بکنم؟ آخه گوساله چه جوری به ذهنش رسیده که اینجوری شوخی کنه اونم با اون وضعیت چکش به دست من؟

خلاصه آهن فروشمون به ما گفت که این طرفو انداخته بیرون (البته فکر نکنم) و برای نشون دادن حسن نیتش از اون به بعد باباش که پیرمرد بامزه ایه برای فاکتور و حساب کتاب میاد پیشمون.

همسایه هامون دیگه دقت می کنند همه درها بسته باشه و مشتری هاشونو تا دم در بدرقه می کنند و مطمئن می شن طرف درو بسته و از همه خنده دارتر تا مسافتها هرجا غربتی میره برای خرید همه میگن این همون غربتیه است که طرفو زده!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!