خاطرات نوجوانی_شبگردی 2

خوب داشتم می گفتم. برای ما معمول بود که نصفه شب بین دو تا خونه تردد کنیم. فاصله هم پیاده یه چیزی در حدود 20-25 دقیقه ای می شد.

دختر خاله من یه پسر عمه داره که اینجا اسمشو می ذاریم رامین. رامین علاوه بر اینکه پسر عمه دخترخاله ام می شه، نوه عمه یا عموی مادرم هست یعنی باباش پسرعمه یا عموی مادرمه. الان دقیق یادم نیست.

اینقدر قدیما برای من عجیب بود که چرا ما با عمه دخترخاله ام مراوده داریم که نگو!!!! اصلا" به عقلم نمی رسید که شاید مامان رامین توی قضیه هیچ کارست و ما شاید با باباش فامیل باشیم.

رامین یکی دو سالی از برادرم بزرگتر بود و مدلشون هم یک جور بود برای همین با هم عیاق بودند.

یه چیز دیگه هم بگم، یادتونه قدیما یه ماشینایی توی جاهای عجیب غریب برای سالها پارک بودند؟ اکثرا" ماشین های آمریکایی و مدل بالا بودند و الان می فهمم که صاحباشون اولای انقلاب فراری بودند یا جرات نمی کردند سوارشون بشن برای همین جای پرتی می ذاشتنشون تا بعدا" سر فرصت برن سوراغشون. یکی از اینا توی کوچه اصلی خونه ما پارک شده بود و ما هر وقت از کنارش رد می شدیم عین اسکلا شیششو تمیز می کردیم تا توشو نگاه کنیم. آخه پیشرفته ترین ماشینی که بجز ماشین به شهادت رسیدمون دیده بودم پیکان و رنو بود!

خلاصه برداشت ما از پارک شدن یه ماشین در جای پرت این بود که صاحب نداره و باقی قضایا.

 

یه بار به نظرم محرم بود من و برادرم و رامین سه تایی رفته بودیم خونه مادربزرگه و طبق معمول دیر برگشتیم خونه خودمون. توی راه اومدیم ماجراجویی کنیم و از راه جدید اومدیم خونه. وسط خیابون یه ماشین پارک شده بود. مثل الان که توی خیابون پهنا ماشین پارک می کنند جا کم میاد روی خط ممتد وسط خیابون هم پارک می کنند بعد که خلوت می شه یه سری از ماشینها مثل بچه یتیم ها می مونند وسط خیابون، اونجوری منظورمه. طبق توضیحی که دادم ما مطمئن بودیم که ماشین از همون مدل ماشین های بی صاحبه.

اون دوتا که بزرگتر بودند ایده دادند و اول از همه رامین با صدای بلند و در حینی که داد می زد پاشو گذاشت روی سپر عقب، بعد صندوق عقب،بعد سقف، بعد کاپوت و بعد پرید پایین. توضیح نداره که پاشو هم می کوبید. بعدش برادرم این کارو کرد و دام، دوم، دام، دوم رفت روی ماشین و بعد اومد پایین. من از همشون کوچیکتر بودم ولی برای اینکه کم نیارم این کارو کردم ولی وقتی خواستم از سقف بیام رو کاپوت نمی دونم چی شد و چرا پام در رفت که یه دفعه با ک.و.ن گرومپپپپپپپپپپپپپپپپپپپپپپپپپپپپ خوردم روی کاپوت. بدبخت صاحب ماشین شانس آورد بچه بودم اگر الان بود کلا" ماشینش به هیچ دردی نمی خورد.

سه تایی خوشحال راهمونو ادامه دادیم یک ده قدمی که رفتیم یک دفعه چراغای ماشینه روشن شد و با سرعت تمام گاز داد (بدبخت یکی توی ماشین بود)، ما ها از ترس عین اسب می دویدیم، فکر کردیم الان یارو میاد پوستمونو می کنه. دیدیم ماشین حرکت کرد و با سرعت زیاد رفت.

بعد از اینکه نفسمون جا اومد از خنده مرده بودیم و با همون بچگیمون فکر می کردیم طرف ترسیده بوده برای همین فرار کرده. الان می فهمم که طرف حداقل در حالت طبیعی نبوده و از ترس اینکه کسی بهش گیر بده در رفته بوده وگرنه کی حاضر می شه سه تا جغله براش سناریو طراحی کنند.

پی نوشت برای بنفشه عزیز : رامین و دختر خاله ام هر دو تا مهندس کشاورزی هستند. البته اونا واقعا" کشاورزی می کنند و مزرعه و گلخونه دارند.