مراسم دهه فجر در دبیرستان

آقا یادتونه از مدرسه ام تعریف می کردم که بچه های پایه ای بودند. اینم از اون خاطره هاست که خودم توش کاره ای نبودم.

من توی دبیرستان، 3 بار مدرسه عوض کردم. یه بار که می خواستم مدرسه ام مثل مدرسه برادرم مطرح باشه، پامو کردم توی یه کفش که باید مدرسه مو عوض کنند، مدرسه دومی، اینقدر توش شرارت کرده بودم که اسممو ننوشت برای سال بعد. مدرسه سوم که دو سال آخر توش بودم. از نظر روانی و سالم بودن بچه ها و مدیر و معلمها واقعا" یکی از رویایی ترین جاهای دنیا بود. ناظم و مدیر، رضایت داده بودند که بچه ها درس بخونند و شرارت کنند ولی درگیر موضوعات دوران تین ایجری و بلوغ نشوند. برای همین خیلی خربازی ها رو با دید اغماض نگاه می کردند و تحمل می کردند.

خوب من سال سوم رفته بودم اون مدرسه و نمی دونستم قدیم چه جوری بودند ولی مثل اینکه بچه های همکلاسی خیلی خودشونو درگیر مراسم دهه فجر نمی کردند و بیخیال بودند. نه اینکه مشکلی با مساله داشته باشند، تنبل بودند.

 

خلاصه به بچه ها حسابی گیر دادند که کلاسمون باید برنامه داشته باشه و گروه سرود و نمایش و از این حرفا. خوب نه من هنرمند بودم، نه فک و فامیل هنرمند داشتم، برای همین من وارد بازی نشدم. از بیرون میدیدم که این بچه های خیلی تلاش می کنند. شعر خوب پیدا کردند، ساز و دهل خودشونو و برادر و خواهر کوچکتر می آوردند مدرسه و تمرین می کردند و جدیتشون برام جالب بود ولی خوب من 6-7 ماه بود باهاشون روزی 7 ساعت سرکلاس بودم و توی کتم نمی رفت اینا بدون خربازی موضوع رو تمام کنند ولی هیچ علامتی نمی دیدم و برام عجیب بود. اینکه اینا تا لحظه آخر موضوع رو بین خودشون نگه داشته بودند و بروز نداده بودند هم برام ستودنی بود.

همین دیگه، روز برنامه کلاس ما شد و ما توی حیاط مدرسه بودیم و سکوی اجرای برنامه هم آماده بود، میزهای سازها رو هم گذاشتند و یه چندتا آهنگ زدند تا رسیدند به سرود. گروه سرود اومد خیلی مرتب ایستاد و یه یک دقیقه ای سرود خوند و من دیگه باورم شد که بچه ها اصلاح شدند و داستانی ندارند. یه دفعه یکی از بچه های گروه سرود به بغل دستیش یه تنه زد و اونم به این یکی تنه زد و یه دفعه یکی یه چک زد به یکی دیگه و تا ما بیایم بفهمیم چی شده دیدیم 10-12 نفر دارند روی سکو همدیگرو می زنند و بقیه بچه ها هم توی حیاط از خنده غش کرده اند. 200 نفر یه کله داشتند می خندیدند، اصلا" نمی شد اوضاع رو کنترل کرد. من هنوز که یادم میفته بلند می خندم اینقدر صحنه قشنگی رو طراحی کرده بودند. معلمها هم داشتند می خندیدند، ناظم هم به زور جلوی خنده شو گرفته بود و با اخم مصنوعی اومد و اینا رو حسابی دعوا کرد. پدرمادر این بچه ها رو هم فرداش خواستند و عکس کارهایی که روی سکو انجام داده بودند و نشون دادند که باز هم کلی باعث خنده پدرمادرها شده بود. 2 روز اخراجشون کردند و بعدش اومدند مدرسه!