باز من قاط زدم3-مَثَل دکتر چوبکی

خوب این پست هی از این شاخه به اون شاخه خواهد بود. چون باید چیزایی که از دو تا پست قبلی مونده تکمیل کنم.

 

اول مثل دکتر چوبکی : قدیما یه بابایی بوده خیلی شوخ و لوده اسمشو می ذاریم الف توی چل چلیش به صرافت میفته که دست از این کارهاش برداره و توبه کنه. پامیشه میره مکه و خیلی خوب و محکم توبه می کنه و دلش پاک می شه. توی مکه یکی از دوستای همشهریشو می بینه که اسمشو می ذاریم ب. ب هم داشته توبه می کرده و دو تایی حسابی آویزونه دامن خدا می شن و تا خدا به خواب دوتاییشون نمیاد و قول نمی ده که بخشیدتشون ول کن خدا نمی شن. (خدا هم عجب شغل سختی داره ها). بعد که خیالشون از قول خدا راحت می شه . الف می خواسته بیاد ایران که ب اصرار می کنه بیا بریم کشورهای عربی رو ببینیم. دیگه توبه هم کردیم کار خاصی نمی کنیم، خرجمون پایین می شه. الف رضایت می ده و می رن سوریه و یه هتل خوب می گیرن. تا ب چشماشو باز می کنه می بینه هتل خدمات خاص هم ارائه می ده اونم با چه لعبتهایی. ب که روی قول خدا حساب کرده بوده از 6 روزی که سوریه بوده، نهایت استفاده رو می کنه و تقریبا" همش توی هتل بوده و الف تنهایی اینور اونور می رفته سیاحت. بعد از سوریه اینا دوتایی راه میوفتند سمت عراق و به طبع عتبات. ب به مرز عراق که می رسه حالش بد می شه و شروع می کنه به دعا و قرآن خوندن. هر چی به نجف نزدیک تر می شند، صدای مناجات ب بلندتر می شه تا اینکه می رسند پای ضریح حضرت علی. ب به گریه و لابه می افته که غلط کردم از کارهایی که کردم. همش تقصیر الف بود. اگر از مکه یه سر می رفتیم ایران من اینکارهارو نمی کردم. همش اصرار الف بود. اگر اون هتل نمی رفتیم که الف انتخاب کرده بود اینجوری نمی شد. خلاصه توی تمام حرفاش الف مقصر بوده. یه دفعه الف می پره وسط مناجات ب و به حضرت علی می گه : آقا من همه حرفای ب رو قبول دارم همشو من انجام دادم ولی آقا ازش بپرس کیفشم من راست کردم؟ (کیف در اینجا منظور همون کیف این پسته)

دکتر چوبکی این مثل رو برای دون ژوان زد و گفت همه تقصیرها قبول که ما ویلا رو آماده نکردیم ولی باقی مسایل رو هم تقصیر ما بود؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

ادامه داستان اون دوتا همکارم که می خواستند ازدواج کنند رو هم توی یه پست دیگه می گم. باز حوصله ام سر رفت. پیر شدما!