خاطرات چند خطی14-اشنباهات لپی

نمی دونم شما چه جوری هستید ؟ ولی غربتی از اون آدماست که وقتی اشتباه لپی بی نا مو سی پیش میاد نمی تونه جلوی خندشو بگیره و توی هر جمعی باشه بلند می خنده.

حالا بریم سراغ سه تا نمونه، از الان بگم یکیش خیلی ناجوره، اگر خانواده از اینجا رد می شه داخل نشه!!!!!

 

اولیش اینه که یکی از مدیر فروشهای شرکت قبلیمون از طرف مدیر بالاترمون اومده بود سرکار و خیلی حرفش برو داشت، ما هم عین بچه یتیم ها همش به رابطه قوی این رییس و مرئوس حسودی می کردیم و حرفی نمی زدیم. این بنده خدا مثل شاه بابا وقتی اوج می گرفت نمی شد کنترلش کرد و راستش کار قبلیمون استرس زیاد داشت و توزیع کننده ها هم قانون شرکتو رعایت نمی کردند برای همین از طرف جاهای جیز اخطار شدید بهمون داده بودند. یه بار مدیر یکی از این شرکت های توزیع که خیلی خانم جینگولی هم بود اومده بود و ما توی جلسه داشتیم با هاش کل کل می کردیم و این خانم هم همش اصرار داشت بدون کامل شدن شبکه توزیعش، محصولی رو بگیره که همکار ما آمپر چسبوند و داد زد خانوووووووووووووووووم شما هنوز بسترتون آمده نیست هی به من می گی بیا چیز کنیم!!!!!!!!!!!!!!!!!!! شما اگر فکر می کنید غربتی لحظه ای در خندیدن با صدای بلند درنگ کرد، اشتباه کردید.

یه بار دکتر چوبکی بعد از یه جلسه رسمی با یکی از شهرداری چی ها داشت یه مثال میزد از سویی شرتی که برای پسرش خریده بوده و خودش خیلی دوستش داشته و می خواسته از پسرش بلند کنه ولی پسرش زرنگ بوده و نمی تونسته. همه اینارو خوب گفت تا اینکه یه دفه به جای سویی شرت از یه کلمه دیگه به اسم سو...ن(لباس زیر) استفاده کرد و تاکید می کرد که من هنوز هم چشمم به اون سو..ن مونده و عاشق رنگشم. هی هم داد می زد برای چی می خندی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ البته بقیه تا آخرین لحظه سنگین رنگین نشسته بودند و عکس العملی نشون نمی دادند.

این سوتی رو خودم دادم و خودم هم خندیدممممممممممممم (به به، چه هنرمندم)، یه بار اومدم سر کار سریع سوار آسانسور بشم، یه دفه در آسانسور بسته شد و کیفم موند لای در آسانسور، منم هی داد می زدم آی لامصبا کیفم موند لای در چرا نگه نمی داره!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! (البه به جای حرف "ف" از حرف "ر" در کلمه کیف استفاده کردم).

ملت تا دو طبقه خودشونو نگه داشتند ولی از طبقه سوم از خنده من، اهالی آسانسور، منفجر شدند!