گربه نوشت2

الان دکتر تکتم دعوام میکنه ولی خوب من توی خاطراتم پر از گربه است چی کار کنم؟

 

دیدین بعضیها یه جور جاذبه دارن برای حیوانات؟ برادر من اینجور آدمیه. از سه کیلومتری گربه ها می بیننش. خیلی هم از اون آدما نیست که به گربه ها دست بزنه یا بخواد نوازششون کنه. باهاشون عین آدم گنده ها حرف می زنه.

جالبیش اینه که وقتی گربه ها جوابشو میدن آدم فکر می کنه واقعا" دارن با هم حرف می زنند!!!!!!!!!!!!!!!

خوب یه همچی موجودی باشی، خدا هم میزاره توی دامنت. تا به حال چندین مدل گربه مریض پاشون توی خونه ما باز شده و از اونجاییکه هر مریضی احتیاج به وسایل داره. وسایل گربه داری ما تقریبا" تکمیله یعنی توی 10-12 سالی که شروع به اینکار کردیم یا مجبور شدیم بخریم یا از این طرف و اون طرف بهمون رسیده!!!!

از سبد گربه بگیر تا درخت بازی و شیشه و سرپستونک برای سن های مختلف تا شیر خشک و ناخنگیر و گرم ضد مو و ...

والا ما بیکار نیستیم ولی برامون جور میشه.

یکی از خاطراتم مال سال 83 است که اگر یادتون بیاد زمستون خیلی سختی بود که سقف خونه ها توی رشت ریخت و گاز توی تهران قطع شده بود از بس هوا سرد شده بود. من و برادرم نزدیک دانشگاه تهران داشتیم ول می چرخیدیم توی سرما که زیر یه آبخوری یه دم کوچولو دیدیم. توی سرما و گل و شل با بدبختی اینقدر دم گربه بنده خدا رو کشیدیم تا از زیر آبخوری اومد بیرون. یه بچه گربه بود خیلی کوچیک نبود ولی بالغ هم نبود. عین گداها که روی زمین می شینن بعد با دست خودشونو روی زمین می کشن تا حس ترحم مردمو تحریک کنند، این بچه گربه هم همین جوری بود یعنی از یه جایی توی کمرش اینگار حس نداشت و خودشو توی برف و گل و شل می کشید روی زمین اونم فقط با دوتا دستاش.

هم ما خیس شده بودیم هم اون حیوون بیچاره. خوبیش این بود که نزدیک بیمارستان حیوونا بودیم نزدیک دانشکده دامپزشکی. یه جعبه از یه بقالی گرفتیم و گربه رو بردیم دکتر.

بیچاره گربه فهمیده بود اومده دکتر و کلی ترسیده بود، صداش درنمیومد. راستش خیلی گربه قشنگی نبود. از این گربه زردا که توی هر محله ای ده تاش هست. خلاصه بگم شانسی بود که برادر گربه دوست من به پستش خورده بود. دکتر گفت پاهاش شکسته و باید گچ بگیریمش. گفت باید پولشو بدید، ما هم گفتیم اوکی، وقتی یه دم کوچولو توی تیررس دید ما قرار می گیره یعنی وظیفه ما بوده که بهش برسیم(حالا چه شانس بذاریم اسمشو چه خواست خدا چه نظم طبیعت!!!)

داشتم می گفتم: رفتند نصف موهای تن گربه رو تراشیدند و من تازه فهمیدم چقدر گربه ها کوچولواند و همش مواند. ما گربه گچ گرفته شده رو بردیم خونه. مادرم که با هرچی برادرم انجام میده موافقه. پدرم با اینکه حیوونی توی خونه باشه مخالفه ولی خوب وقتی دیگه جونور توی خونه اومد، چیزی نمی گفت. یه جعبه برای گربه دست کردیم و توشو یه پتوی پشمی قدیمی گذاشتیم مثل تونل شد. گربه می رفت ته غارش می خوابید. وقتی دستمونو توی غارش می کردیم که پیداش کنیم بهش غذابدیم یا دوا، می شد فهمید که چقدر گرمه غارش و توش یه حالی می کنه تنهایی.

مشکلی که باهاش داشتیم گلاب به روتون بود، وسواسی بود گربه، هر ساعت باید می رفت دستشویی، اینقدر هم صدا می کرد تا ببریمش توی باغچه. هوا هم سرد بود کلی باید بیل می زدیم خاک باغچه نرم می شد تا کارشو بکنه.

آهان اسمشو هم گذاشته بودیم ثریا، چون همون روزی که پیدا کرده بودیمش، مادر دوست پدرم که اسمش ثریا بود به رحمت خدا رفته بود.

دوماهی گذشت تا گربه خوب شد و گچشو باز کردند، البته از روز سوم گربه شروع کرد به راه رفتن و با همون تکنیک گدایی همه جارو می گشت. با مادرم خوب بود ولی زیر چشمی می دیدیم که با بابام حال می کنه. می فهمید که بابام با اینکه خیلی بهش رو نمی ده ولی خوب مراقبشه و معتقده حالا که توی خونست باید بهش رسیدگی کرد.

یکی از کارهایی که برای تشکر برای بابام انجام میداد این بود که وقتی پدرم نماز می خوند میومد و با تلاش بسیار روبروی بابام می نشست و مهرشو لیس می زد!!!!!!!!!!!!!!!

یعنی لیسی می زد که مهر برق افتاده بود. یه جوری بود انگار دونفری روبروی هم نماز می خوندن. وایمی ایستاد بابام از سجده بلند بشه تند تند مهرشو لیس می زد تا سجده بعدی!!!!!!!!!!!!!!!

ثریا شش ماهی پیش ما بود. بزرگ شده بود و برای خودش شکار هم میکرد و ما مجبور می شدیم حیاطو که پر از پر شکار میکرد بعد از نهارش تمیز کنیم. تا اینکه یکی از دوستای مادرم خواستش که ببرتش طالقان برای نوه هایش. ما هم دادیمش رفت چون گربه خونگی کاملی نبود و می تونست خودش غذای خودشو تهیه کنه.

آخرین گربه توی خونه ما هم مربوط میشه به فروردین 92، یه گربه خیابونی بود که میومد و میرفت توی خونه ما. کاری هم به کار کسی نداشت. یکی دوبار من دیدم که زیر تخت رفته که برام عجیب بود چون معمولا" از دیوار پایین نمیومد.

دوم فروردین بود که پدرم صبح زود باهامون تماس گرفت. تماس بی وقت رو هم می دونید که یعنی خبر بد. خدارو شکر خبر این بوده که پدرم صبح زود متوجه یه کپه پشمالو روی بالشی میشه که شب قبل وسط پذیرایی گذاشته بوده و از تنبلی گذاشته بوده که صبح جمعش کنه. فکر کرده بوده که یه گربه وسط پذیرایی مرده و از اونجاییکه برخلاف قیافه خشنش خیلی دل رحمه، دلش نمیومده بهش دست بزنه، نزدیکش هم نمی رفته، هرچی هم پیشتش می کرده حیوون تکون نمی خورده.

رفتم پیش بابام و کشف کردم که ای بابا یه گربه نیست، 5 تا گربه ست!!!!!!!!!!!!!!!!!

گربه روز دوم عید وسط پذیرایی زاییده بود و نا نداشت تکون بخوره. ما هم خونوادگی معرف حضورتون هستیم، تا پنج فروردین گه گربه تصمیم بگیره جابه جا بشه با همون وضعیت مهمون داری کردیم. فقط دور بالشو میز گذاشتیم که کسی پاشو روی مجموعه نذاره. لازم به ذکر نیست که مهمونامون برعکس همیشه خیلی طولانی تر موندن خونمون، همشون با خودشون تن ماهی یا شیر هم آورده بودند و همش روبروی گربه ها نشسته بودند و نگاهشون می کردند، نه غیبتی کردند نه زیرآب کسی و زدند نه بحث سیاسی کردند.