دنیا چقدر کوچیکه!

سالهای پیش یکی از خاله هام در یه منطقه ییلاقی توی یه باغ زندگی می کرد، ما هم یه سال تابستون رفتیم پیششون. باغ همسایه یه درخت به گلابی داشت. ما 5-6 تا بچه همش از این درخت آویزون بودیم و تمام میوه هایی که از شاخه های درخت اومده بودن توی باغ خالم کنده بودیم و خورده بودیم. نمی دونید چه مزه عجیبی داشت میوه ها شبیه گلابی بودند و مزه به می دادند! حالا چرا بین اون همه درخت گردو، فندق، گیلاس و ... به چهارتا شاخه اون به گلابی گیر داده بودیم، اصلا" یادم نمیاد. خلاصه ما همه میوه های سمت خودمونو خوردیم و باز هم هوس به گلابی کردیم. منو فرستادند بالای دیوار تا از سمت دیگه دیوار به گلابی بکنم بیارم اینور، من رفتم روی یه شاخه که یه دفه گررررررررررررررررومپ، عین میوه درخت خربزه افتادم پایین. از ترسم دیگه دردش یادم رفته بود، یواشکی خودمو جمع کردم برم سمت در که همسایه ها منو دیدنو با خنده منو آوردن پس بدن به خالم. مادرم درو باز کردو خانم همسایه گفت که این بچه رو دیگه پس نمی دیم اومده بوده باغ ما دزدی! مادرم هم طبق معمول مارو اوس کرده بود که نه اینا فقط به گلابی دزدیدن، دزد دزد نیستند.خانمه که با معیارهای الان دافی بود برای خودش، پا به پای مادرم میومد که نه من این بچه رو نگه می دارم. و دیگه پس نمی دم یعنی چی از باغ ما میوه می دزدن!!! خلاصه من و برادرم و دخترخاله، پسرخاله هام گریه می کردیم و می گفتیم دیگه میوه دزدی نمی کنیم!!!!!!!!!! قرار شد فرداش بچه ها به اتفاق خاله و مادرم بریم باغ همسایه، کار کنیم تا پول میوه های دزدی دربیاد تا اجازه بدن مادرم منو پس بگیره. فرداش ما رفتیم و در حالیکه خانمها استخر رفتند و حموم آفتاب گرفتند ما بچه های خنگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگگ، ماشین شستیم و چمن هارو کوتاه کردیم و خانمهای دو تا همسایه ها با خیال راحت، بدون زر زر بچه ها، تفریح کردن. موقع برگشتن هم سر ما منت گذاشتن که ما جلوی خانم فلانی خجالت می کشیدیم شما میوه دزدی کرده بودید. جالبی داستان اینه که همون خانم داف داستان ما، مادر مدیر عامل یکی از شرکتهایی است که الان در زمینه خانه های پیش ساخته ازش بعضی محصولات رو می خریم.

دنیا بد جور کوچیکه.