پست سرکاری 2

یه موضوع رو تندکی بگم.

راستش غربتی خیلی به تاثیر رسانه اعتقاد داره. برای همین خیلی راحت تلویزیون نگاه نمی کنه. می ترسم همین جوری پیش برم دیگه بلد نباشم با تلویزیون کار کنم.

برعکس من خانم والده به شدت وابسته به تلویزیون و تولیدات کشور دوست و برادر ترکیه هستند. چند روز پیش در گردهمایی خانواده غربتی مادرم به عروس غربتی اینا سفارش می کرد که یک چیزی توی تلویزیون دیده که یخ و نمک می ریزی توی یک مخزن و شیر و شکر و قهوه هم می ریزی توی یک مخزن دیگه و تکون می دی و می شه بستنی، حتما" بخرش برای شاخ پسرم بستنی درست کن!

از ما انکار از خانم والده اصرار که خودم دیدم تازه داده بودند دست بچه ها، می گفتش که بدید بچه ها همین که بالا پایین می پرند اینکارو انجام بدهند. کلی من و برادر غربتی با فرمول نشون دادیم که بابا با توجه به ظرفیت گرمایی آب و شیر و زمانی که می گی نمی شه. مادرمن علم می گه نمی شه (مثل اون قسمت big bang theory که شلدون به پنی ثابت می کرد یک آدم به وزن و هیکل اون نمی تونه یک گاوو تکون بده ولی پنی قبول نمی کرد، آخرش معلوم شد پنی در هنگام جابه جا کردن گاوه مست بوده و اونی که چپه شده پنی بوده نه گاوه). باز تکیه مادرم این بود که خودشون نشون می دادند من از خودم نمی گم. باز توضیح دادیم که مادر من برای یک فیلم 5 دقیقه ای شاید یک هفته کار بشه 100 بار کات دارند، نمی شه. بازم جواب ین بود که همینی که می گم نشون می داد و درسته. دیگه برادر غربتی قاط زد گفتش مادر من تلویزیون گودزیلا هم نشون می ده دلیل نداره که درست باشه.

نتیجه نهایی بحث : قرار شد عروس غربتی اینا یک دونه از اون وسیله ها بخره. بعدش عروس غربتی اینا اعلام کرد من اگر بستنی بخوام می رم از سر کوچه می خرم حوصله بستنی درست کردن ندارم ( بیخود نیست که با ما فامیل شده!)

پی نوشت برای پدرام عزیز : همینی که هست!

پی نوشت 2 : می خواستم از همین جا به کسی که با سرچ عبارت "اخه تا اینقدر حماقت" در Google ask به وبلاگ من رسیده بگم که خیلی بدی! من با این همه کمالات چرا حماقت؟