شورش غربتی!

دو تا دلیل دارم برای پستی که دارم می نویسم، نه سه تا نه همون دو تا خوبه!

دلیل اولم اینه آخر سالی حماقت کردم می خوام یک کاری بکنم احساس شعور اجتماعی بکنم و هم توی دلم خودمو به بابام نشون بدم که من کار خودمو می کنیم و وظیفمو انجام می دم بقیه اش با بقیه(چه بچه خوبی) همینه موندم این یک دلیله یا دو تا.

دلیل دومم اینه که ما به دلیل اتفاقاتی که برامون افتاده یک مرجع نداریم به حرفمون رسیدگی کنه، استانداردی برای هیچ چیز نداریم که ببینیم حرفمون درسته. بعضی انتظاراتمون لوس بازی یا تجمل دونسته می شه یا شکایتهامون می ره توی سیکل اداری و آب بسته می شه توش. الان اگر از بانک یا اداره ای شکایت داشته باشید می رید به جایی بگید؟ البته بانکو من پایه ام و شاید بعدا" بگم چه کارهایی توی روابط عمومی هاشون کردم ولی باقی جاها من که به خودم زحمت نمی دم فقط عصبانی میام بیرون و اینقدر راه می رم تا خونرسانی به مغزم تنظیم بشه!

 

مصیبت اینه که جاهای خصوصی هم همین مرضو گرفتند و خودشونو موظف نمی دونند، فکر می کنند مردم مجبورند. فکر نمی کنه که بابا جای دولتی نفت می فروشه می خوره تو چی کار می خوای بکنی؟ اگر هوای طرفو نداشته باشی که مُردی! اصلا" کیفیت سرویس به نظرم چیز شانسی شده. اگرچیز خوبی بخریم یا سرویس خوبی بگیریم بر حسب اتفاقه معلوم نیست دفعه بعد همونو ببینیم اگر تکرار شد بدونیم که جز افراد خوش شانس طبقه بندی می شیم!

توی ایران اصلا" به مشتری شاکی اهمیت نمی دهند، طبق آمار کمتر از 4% مشتری ها اگر چیز ناجوری ببینند شکایت می کنند  بقیه دیگه خرید نمی کنند یا سرویس نمی گیرند، پس ببینید چقدر این 4% مهمند، 96% بقیه پریده اند و ما نفهمیدیم. همین 4% هم هستند که سطح سرویس و کیفیت رو برای بقیه بالا می برند، پس بقیه بهشون مدیونند.

الان اوضاعمون اینقدر خراب شده که از همین 4% هم کاری بر نمیاد پس من به عنوان غربتی ارشد این وبلاگ از همه می خوام مثل پارسال که پسته رو تحریم کردیم و یک نموره جواب داد بیاید در این موارد حرف بزنیم. الان می خوام کسایی که اینجارو می خونند چه وبلاگ داشته باشند چه نداشته باشند اگر سرویس یا کالای بی کیفیت دیدند بنویسند و بذارند توی وبلاگشون بقیه ببینند. سر جدتون با دلیل هم بنویسید. اگر خواستید برام پیغام بذارید تا چیزی رو که می خواید من براتون بنویسم. مطمین باشید من نوشته هامو email هم می کنم تا بین دوستام و زنجیره دوستاشون هم بگرده تا بیشتر تاثیر بذاره. کسایی که از طریق وبلاگ باهاشون دوست شدم و با هم email بازی می کنیم می دونند که من هر چند وقت یکبار یک سیل emailارسال می کنم که هم دری وری توش هست و هم چیزهای ارزشمند، یعنی دوستانی دارم که اینها رو برام می فرستند و دوستانی هم دارند که این مطالب رو از طریق من می گیرند.

این اینترنت رو دست کم نگیرید، حالا که کسی به فکر نیست خودمون به فکر خودمون باشیم. جامعه مون خیلی تحلیل رفته، نذاریم بریم، یک فکری براش بکنیم. اخلاقی نگاه کنیم باید یک کاری بکنیم، اسلامی نگاه بکنیم همینطور، کارما و طبیعت رو نگاه کنیم همینطور، خودخواه هم که باشیم باز هم برای راحتی خودمون هم که شده باید یک کاری بکنیم.

ولی سر جدتون، نه همون سر جد من که رسول آشپزه ، آش تو ملاقه می پزه، با استدلال بنویسید. احساسی کار نکنید، توی این موارد مسایل احساسی با پیاده روی حل می شه (من امتحان کردم) دلایل احتیاج به مطرح کردن و فکر کردن برای حل شدن داره.

خوب از منبر اومدم پایین توی پست بعد می نویسم قضیه چیه.