خاطرات نوجوانی_شبگردی

دقت کردید بعضی از خواننده ها می گن، چقدر خاطره داری یا خاطره هات یه جوریند و ما قدیما اینجوری نیودیم. بعد که می نویسم، کلی از خواننده ها میان و خاطره توی همون گروه یا زمینه می دهند.

والا راستش من نتیجه می گیرم که یا حافظتون عیب کرده و احتیاج به جرقه داره یا روتون نمی شه خاطرتونو بگید می ایستید من توپ اولو بزنم بعد شما شروع کنید. گفتم اولش اینو بگم، بعدا" نگید، غربتی نفهمید!!!!

این خاطره ام راجع به شبگردی های من و برادرمه. خوب ما تقریبا" همسن و سال بودیم و منم سعی می کردم ادای اونو دربیارم فقط فرقش ای بود که اون هوشش توی زمینه دیگه بود و خیلی سر و صدا نداشت. منم هوشم در زمینه ای بود که هنوز کشف نکردم در چه زمینه ایه و خوب تا دلتون بخواد سرو صدا داشتم.

اولین جایی که ما از بچگی یاد گرفته بودیم بریم خونه مادربزرگم بود. کوچیکی که خوب پر از خاله و دایی جوون و دوستاشون بود که با خونه شق و رق ما فرق داشت، از طرف دیگه پدربزرگ با حوصله و اهل دل باعث می شد ما با اینکه برای یه بچه مسیر دور بود تقریبا" هر روز سرمونو بندازیم پایین و پیاده بریم خونه مادربزرگه، جالبیش اینه که من هیچ خاطره ای در مورد خطر یا ناامنی در مسیرم ندارم چه در زمینه ماشین و تصادف چه در باقی قضایا. در صورتی که الان اصلا" نمی تونم تصور کنم بچه ها اینجور کاری رو انجام بدن.

خوب توضیح رو دادم که بدونید اوضاع چه جوری بود.

از طرف دیگه من و برادرم مستعد هستیم در مورد مسایل کوچیک و پیش پا افتاده تا مسایل بزرگ حتی مدیریت جهان ساعتها با هم حرف بزنیم. تقریبا" نظرات مشابهی هم نداریم ولی هرکی باشه فکر می کنه داریم زیرآب کسی رو می زنیم که اینقدر مستمر داریم ادامه می دیم و هیچ چیز هم باعث انحراف بحثمون نمی شه. یعنی می ریم ناهار می خوریم یا می خوابیم بعد دوباره از همون جمله آخری بحثو ادامه می دیم. حتی اگر توی مهمونی باشیم که خیلی بازیمون ندن، همچنان داریم بحث می کنیم!!!!!!!!!!!!!!

خوب داشتم می گفتم. چقدر مقدمه شد!!

یه بار ما از خونه مادر بزرگم برمی گشتیم فکر کنم ساعت 1 یا 2 شب بود (البته اون موقع بزرگ بودیم) با خودمون هم حلوا و فلفل همدونی (بیور) آورده بودیم بدیم مامانمون. یه دفعه یه موتور که برادرانی سوارش بودند جلومونو گرفتند که این وقت شب کجا؟ حالا باز ما وسط بحثمون بودیم و خیلی طول کشید تا بفهمیم طرف چی میگه. خوب جواب بود که خونه مادر بزرگه، کجا می رید: خونه خودمون، اینا چیه همراهتون : بیور و حلوا. شما چی کاره اید؟؟؟!!!

دیگه موضوعی برای گیر نبود گفتند راست نمی گیدید باید بریم خونتون. ما هم که عین همیشه خوشحال گفتیم نزدیکیم، 4 نفره هم که نمی شه سوار موتور شد بیاید آروم آروم بریم خونه. اینا با ما راه افتادند و باز ما برگشتیم به بحث خودمون  و ماجرا رو ادامه می دادیم.

وقتی که رسیدیم اومدیم با کلید درو باز کنیم طرف گفت نخیر زنگ بزنید، ما هم اوضاع خونه رو می دونستیم گفتیم جرات داری خودت زنگ بزن. طرف هم زنگ زد و بابام با عصبانیت تمام از همون پشت در شروع کرد به فحش دادن که ای بر اون پدرتون صدبار گفتم کلید ببرید، دو نفری رفتید یه کلید نبردید. خر از قبرس آورده بودم الان یاد گرفته بود هنوز درگیر بدهیاتم با شما. درو که باز کرد با این دو تا جوونک روبرو شد. اونا هم با بابای من با یه کپه ریش طالبانی و پیژامه راه راه و چشمای پف کرده مواجه شدند. همین دیگه بعدش اذهان برادران روشن شد و ما هم رفتیم بقیه بحثو ادامه دادیم. بابامون هم گفت از این به بعد کلید نبرید درو باز نمی کنم!!!!

راستش اینا مقدمه بود یه چیز دیگه تعریف کنم طولانی شد، خودشو یه پست کردم!