خاطره دزدی6- ولنتاین

داشتم وبلاگ فروشگاه رو می خوندم این خاطره یادم اومد. این خاطره هم دزدیه و عروس غربتی اینا برام تعریف کرده.

اون اولای عقد عروس غربتی اینا بوده که می رسند به روز ولنتاین و عروس غربتی اینا با دختر خاله اش می ره که برای داماد خانواده هدیه بخره. خودشون هرچی می گردند چیزی به ذهنشون نمی رسه که برای داماد بخرند. توضیح دادم که یه ذره گیجه برادر من و خیلی چیزها رو جدی نمی گیره. حالا یه مساله فیزیک بهش بدی کلی درگیر می شه ولی چیز دیگه خیلی کم توجهشو جلب می کنه.

خلاصه این بندگان خدا دیگه از زور بلاتکلیفی می رن توی یه مغازه که تبلیغ کادوی ولنتاین زده بوده و به فروشنده می گن که برای یه پسر با مشخصات اخلاقی برادر غربتی هدیه پیشنهاد بده. فروشنده هر چی می گه عروس غربتی اینا یه چیزی می گه، مثلا" کراوات، می گه نه اینقدر رسمی نمی گرده. دکمه سردست، می گه نه آستیناشو می زنه بالا. ادکلن، می گه نه سردرد می گیره باید خودش انتخاب کنه. می گه after shave، می گه نه خیلی صورتشو تیغ نمی زنه بعدش باید با ادکلنش set باشه. دیگه فروشنده کلافه شده بوده برمی گرده می گه این شازده حموم می ره؟ براش صابون بخر!

سه نفری کلی توی مغازه می خندند.

اینم شده جز اصطلاحات خونه ما. قبل از اینکه برای کسی هدیه بخریم، سریع می پرسیم طرف حموم می ره و به حس طنز خودمون می خندیم.

خدایا این همه خوشی رو از ما نگیر.