پست ضرب الاجلی

سارای عزیز یه کامنت گذاشته در مورد پست قبل که با سانسور میشه این "عاشق این خلاقیتشونم ما که خیلی وقته تلویزیون ایران رو نمیبینیم اما همیشه برام سوال بوده که این اخبارگوها خودشون خندشون نمیگیره از گفتن این همه اراجیف و دروغ؟"

 

یه حکایت هست بین صنعتگرها برای نشون دادن زشتی دلالی، اونم اینه که روزهای اول خلقت بوده و خدا همه کارهارو می ذاره توی توبره می ریزه جلوی خلایق توی یه میدونبرای اینکه هرکی هر شغلی رو دوست داره برداره. یکی دیر می رسه و فقط سه تا شغل باقی مونده بوده ته میدون. دوتاش از اون شغلهای خاک بر سری بوده که به عنوان فحش ازش استفاده می شده و آخرش "کش" داره و یکیش هم دلالی بوده. طرف شاکی میشه میره پیش خدا، شکایت و خدا هم بهش میگه همینه که هست بدو برو بین همون سه تا یکیشو برای خودت انتخاب کن که همینم از دستت نره. این بنده خدا دوباره میره سراغ میدون انتخاب شغل می بینه فقط شغل دلالی  باقی مونده و بقیه رو ملت بردند.

صنعتگرها این مثالو برای نشون دادن زشتی دلالی بکار می برند و می خوان بگن حداقل اون شغلهای خاک برسری یه ارزش افزوده ای داره ولی دلالی هیچی.

بعد از یک سری اتفاقها این حکایت تغییر کرد و جای دلالو مجری صداسیما به خصوص اخبارگوها گرفتند.

البته من تایید یا تکذیب نمی کنم یا این بی احترامی را جایز نمی دونم ولی خوب کامنت سارا منو یاد این موضوع انداخت.