خاطرات چند خطی2

در راستای خاطرات چند خطیم باید خاطرات زیر رو هم اضافه کنم

 

• یادم میاد کوچک که بودم 3-4 تا خاله دایی مجرد داشتیم که ما نوه ها، عشقمون این بود که بریم پیش اونا. یادمه دوستاشون که میومدن، دایی ها وخاله یکی از دخترخاله هامو می انداختند وسط که با یه آهنگ هندی، هندی برقصه. اونم با ذوق و کمال مهارت سن وسال خودش می رقصید و خودتون حدس بزنید دیگه، اون جوونای سابق ریسه می رفتند از خنده. خوب البته اون موقع من نمی فهمیدم که اینا برای خنده اینکارو می کنند و از اینکه من هنری ندارم که بتونم مجلس اون جوونارو گرم کنم غصه می خوردم!

• یه بار مادر بزرگم بهم گفت برم یه چیزیو از روی معجر براش بیارم. منم توی عمرم این کلمه رو نشنیده بودم. یه نیم ساعتی توی زیر زمین معطل بودم و دنبال معجر می گشتم (الان به این فکر می کنم، هنوز هم اینقدر گیج و خنگ هستم یا نه؟) تا مادرم به دادم رسید و فهمیدم معجر یعنی نرده!

• کلاس اول که بودم، پدر بزرگم نمره های 20 مو دونه ای 5 تومن می خرید. منم کلی خوشحال 20 هامو جمع می کردم بهش نشون می دادم تا بهم پول بده بندازم توی قلک. فقط هم سکه می خواستم. یه بار برای 2 تا 20 بهم یه 10 تومنی داد، قهر کردم باهاش!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

• بازم سر قضیه 20 ها و خریدش یادمه که پدربزرگم، 20های دینی یا قرآن رو بابتش پول نمی داد و می گفت من بالای این چیزا پول نمی دم!!!!!!!!!!!!!! خیلی روحیه fun و جذابی داشت خدابیامرز. منم یه بار یه سوره رو حفظ نکرده بودم حرف پدر بزرگمو توی مدرسه گفتم که فلانی بابت این چیزا بهم پول نمی ده، منم نمرش برام مهم نیست. این حرف باعث شد مادرمو مدرسه بخوان و من یاد بگیرم در اجتماع باید دروغ بگم تا بقیه ازم خوششون بیاد! در صورتیکه پیرمرد هیچ وقت به تعداد 20 که من جلوش می ذاشتم  شک نمی کرد و هر تعدادی رو که بهش نشون می دادم قبول داشت، البته منم اون موقع خیلی بچه و سالم تر از این حرفا بودم که بخوام یه نمره رو دولا پهنا حساب کنم. منظورم اینه که اون با صداقتش باعث شد منم صداقت داشته باشم ولی مدرسه آب بست توی تلاش پیرمرد!