غربتی تحلیل می شود 3

می گفتم :

استاد از تمام فرازهای بیانات من اینطور برداشت که من یک گره به خصوص در برج میلاد دارم!!!! و اینکه من تاکید می کنم که می خوام در کلاس حضور پیدا کنم و دلم باز بشه به دلیل تمناهای عاطفی پاسخ داده نشده ام است!!!!

همکاران گرامی هم اینجور برداشت کردم که من یک زید قدیمی در برج میلاد دارم، آه ای زید کجایی؟؟؟؟

و اینکه به یکی از همکارهام نظر دارم و به امید دیدار ایشان در کلاسها شرکت می کنم.

الان یکجوری شده اگر من سوار آسانسور شرکت بشم، کسی سوار نمی شه، می ترسند بهشون نظر داشته باشم، منو می بینند جیغ می زنند فرار می کنم.

خاک بر سرها، خیلی هم دلتون بخواد!!!!!