دکتر چوبکی، کودک می شودددددد!

ببین بنفشه عزیز، چقدر به فکرتم. دیروز یه طرح ماه مهر زدم با دستگاه. مدیونید اگر فکر کنید می خواستم چوب جدید یا عمق حک رو امتحان کنم. فقط به خاطر بنفشه بود.

یه مدته دارم از خودم تعریف می کنم توی وبلاگ، گفتم از دکتر چوبکی هم یه پست بذارم. بلاخره امنیت شغلی چیز واجبیه.

آقا، این دکتر چوبکی وقتی طراحی می کنه به آدمای دور و برش یه چشم کمد دیواری نگاه می کنه. یعنی نه آدمو می بینه نه اگر از آدم صدایی دربیاد، توجه می کنه. شما از کمد دیواری صدایی بیاد، می فهمید که آخرین بار چیزی رو توش خوب نذاشتید، داره جابه جا می شه برای همین خیلی محل نمی ذارید. ایشون هم همینطور. از طرف دیگه اکثرا" با طرحاش درگیر می شه و کار به فحش و فحش کاری می کشه. به طبع باز هم چون کسی رو دور و برش نمی بینه، راحت فحش میده. التماس می کنه. مثلا" جان مادر، اذیت نکن، چرا 3 سانت کم میاد. یا دیوانه، بیب، بیب، این همه وقت صرفت کردم باز بازوت درست نمی شه و از این حرفا. اگر اوضاع بر وفق مراد باشه هم آواز می خونه: سنگدلییییییی، دل به تو دادن غلط است. حالا این یه مصرعو توی 12 دستگاه هر بار هم 15 بار تکرار می کنه. خلاصه تا اعصاب آدمو توی قوطی نکنه رضایت نمی ده. آهان وسطش هم فرت و فرت چایی می خوره که من همین جا از این عادتش تشکر می کنم، چون باعث می شه یه ذره فک و زبونش و ایضا" گوش ما استراحت کنه. خوب چون سیگاری هم هست بعضی وقتا میره توی کارگاه سیگار بکشه و باز هم به گوش ما استراحت می ده.

دیروز هم دکتر چوبکی افتاده بود به طراحی ولی برعکس همیشه خیلی سیگار کشید و هی میرفت توی محوطه کارگاه. اولاش خیلی مهم نبود، بعد می شنیدم که هر دفه میره پایین یه صدای خش خش، مثل باز کردن در جعبه میاد و بعد ساکت میشه. چون دکتر چوبکی سیگارو نصفه می کشه، معمولا" هر دفه سیگار کشیدنش خیلی کوتاهه و زود میاد تا عملیات قوطی کردن اعصاب مارو به نحو احسن انجام بده ولی دیروز خیلی پایین می موند!!!!!!!!!

اولش فکر کردم که به دلیل سر درد من یه ذره ملاحظه اش گرفته، بعد یادم اومد که به قیافه دکتر چوبکی این چیزا نمیاد.

این داستان ادامه داشت تا اینکه بعد از ظهر، وقتی که پسر دکتر از مدرسه اومد، شروع به تماس گرفتن با باباش کرد و من صحبتاشونو می شنیدم. دکتر معمولا" خیلی مهربان با پسرش جرف می زنه و من چون بابام خیلی احساسات نشون نمی ده برام جالبه رابطه پدر، پسریشون.

نمونه مکالمشون این بود که :

دکتر : سلام پسرم، نهار خوردی؟

....

دکتر : حالا مشقاتو بنویس.

....

دکتر : فلان جا رو هم گشتی؟ خوب نگاه کن، پیدا می کنی.

....

دکتر : نه، عمه چیزی نمی گه، عصر میام با هم می گردیم.

...

دکتر : گم شده بود، یه دونه دیگه می گیریم. به عمه می گیم همونه.

...

دکتر : پسرم من که نمی خوام تو ناراحت بشی، عصر حتما" پیداش می کنیم. نگران نباش!

از دکتر چوبکی پرسیدیم که قضیه چیه. معلوم شد که ماشین کنترلی که خواهر دکتر چوبکی برای تولد پسرش آورده بوده گم شده و پسر دکتر ناراحته. دکتر هم بهش گفت که در نهایت یکی دیگه می خرند و ناراحت نباشه.

دوباره قضیه طراحی دکتر شروع شد و همون رفتن پایین های طولانیش که یه بار برای کنجکاوی، پایینو نگاه کردم و چی دیدم؟

چیزی که در ادامه مطلب اومده

 

البته من فقط ماشینو دیدم. زود دویدم دوربین بیارم که از دکتر حین ارتکاب جرم، عکس بگیرم. در حالت عادی اگر از پنجره نگاه کنید نمی تونید دکتر رو ببینید و باید خیلی خم بشید تا این عکسو بگیرید. دکتر کلی خودشو قایم کرده بود که دیده نشه ولی خوب کم الکی نیست، من غربتیم.

بعد که عکسو برای دکتر email کردم، کلی با بچه ها خندیدیم. ادعای دکتر اینه که ماشین خراب شده بوده، آورده بوده تعمیرش کنه و داشته امتحانش می کرده.

باشه قبول!!!!!!!!!!!!