عروس غربتی اینا

می خوام اینجا از خودم تعریف کنم. هر کی حوصله نداره بره یه دوری بزنه تا پست بعدی.

خاطره اولین باری که عروس خانواده شمعدانی رو می خوام اینجا براتون تعریف کنم.

داستانش اینه که اولین بار که عروس برای آشنایی با خانواده شمعدانی نهار اومده بود خونه ما، من تازه از ماموریت از هند (مسافری از هند) اومده بودم. نمی دونم چه ذهنیتی از هند دارید و یا اگر سفری به اونجا رفتید، به محل توریستی یا دانشگاهیش رفتید ولی باید بگم کلا" من موجوداتی به اون غیربهداشتی ندیده بودم.

ما خودمون خیابونهامون تمیز نیست و مردم اخ و تف و مابقی کارهاشونو ممکنه توی خیابون انجام بدن ولی اون حجم آلودگی محیطی و انسانی در مغز من نمی گنجید. یادمه قبل از سفر بهم گفته بودند که چه جوری باید رفتار کنم و چه حجم ژل دست و دستمال بهداشتی و مرطوب یا کاغذی ببرم. نمی دونم چه محبت قلمبه ای هندیها داشتند که هرجا می رفتی باید باهاشون عکس می گرفتی و اون عکس رو هم خیلی دوستانه و دست در گردن می گرفتند. اینم مزید بر علت شده بود که من به دلیل عدم رعایت بهداشتشون توی ذهنم درگیر بودم، همش در حال دست شستن و لباس عوض کردن بودم. شبها هم می رفتم توی اتاق همکارم بهش می گفتم توی موهامو نگاه کنه، جک، جونوری توی کلم لونه نکرده باشه!

خوب برگردیم به خاطرات عروس، شما فکر کن دختر جوونی باشید که برای اولین آشنایی با خانواده دوست پسرتون برید خونشون و غربتی از راه برسه و در برابر صورت خندان شما یه دفه داد بزنه، نیا جلو، من کثیفم، مامان یه مشما بیار لوازممو بزار توش، چمدونو نیارید توی خونه، برید کنار، استقبال نمی خوام.

حجم آلودگی رو نمی تونید تصور کنید، همونجا دم در تمام لباسهامو درآوردم. پاهامو کردم توی دوتا پلاستیک و رفتم حموم. تازه تونستم یه ذره احساس تمیزی بکنم که دیدم مادرم چمدونمو باز کرده تا لوازممو جا به جا کنه و عروس هم آماده است که این دفه دیگه سلام علیک مجلسی بکنه که داد من دراومد که دست به لوازم نزنید باید همشو بفرستم خشک شویی. اینا کثیفند. به عروس هم گفتم تا یک هفته باهات دست نمی دم چون معلوم نیست چه مرضی با خودم آوردم و یه بار دیگه بنده خدا خورد توی حالش.

شرم آورترنش این بود که چندتا شال کشمیری آورده بودم به سفارش مادرم که مادرم همون اولش می خواست داغ داغ بده به عروس که من از دستش کشیدم که نهههههههههههههههههههه، اول خشک شویی بعد.

لازم به توضیح است که نظر من در مورد آلودگی صحیح بود. من (به دلیل اینکه توی محیط بودم) و مادرم (چون دست به لوازم من زده بود و ضعیف بود) یه میکروبی وارد بدنمون شد که ریه هامون چرک کرد و آنتی بیوتیک هایی تزریق کردیم که روش نوشته بود به هیچ وجه در صورت بهبودی مجددا" استفاده نشود. مادرم هم 2 روز بیمارستان بود تا بهتر شد.

بعدا" که عکسهارو دید فهمید من چی می گفتم و چرا غربتی بازی درآورده بودم جلوی عروس و آبروریزی کرده بودم. بعد از مریضی که عروس اجازه پیدا کرد بیاد خونه ما و شال رو گرفت، با زبون بی زبونی گفت من می ترسم اینو سرم کنم!