برای خالی نبودن عریضه-بانکهای ستارخان

والا امروز به کسادی مطلب خوردم و حرفم نمیاد. راستش روزهایی که با ادارات دولتی کار دارم، طبع لطیفم کور میشه و کلا" چیزگیجه می گیرم.

امروز باید کار بانکی می کردم و بین سه تا بانک در حال تردد بودم، برای اینکه خیلی فعالیت نکنم مبادا سلولهای چربیم طوریشون بشه و احیانا" بعدا" نتونم توی روی ماهشون نگاه کنم، رفتم ستارخان که جدیدا" بورس بانک شده و میشه پیاده همه بانکهارو رفت. از اونجاییکه موقعی که شانس تقسیم می کردند ما داشتیم زیر آبخوری دنبال بچه گربه ها  می گشتیم، سیستمهای بانکی امروز رفته بودند گل بچینند و ما هی از این بانک می دوییدیم توی اون بانک نکنه شبکشون وصل بشه نوبتمون بپره. شما تصور کن این وسط آقایون و خانمهای پیر بین اون همه آدم خوش اخلاق و بدون استرس میومدند سراغ غربتی که براشون فیش پر کنه یا سود ماهیانه روزشمار بر اساس مانده موجودی روزانشونو حساب کنه، لامصب تا ریالشو هم می خواستند بدونند و اصلا" محاسبه حدودی هم توی کتشون نمی رفت.

یه بار هم مجبور شدم یه آقای پیری رو بقل کنم دوتا پله ببرم بالا چون دقیقا" دم در بانک وایساده بود و رضایت نمی داد کسی کمکش کنه و ملت پشت سرش گیر کرده بودند تا ایشون تشریف ببرند توی بانک، منم می دیدم که نوبتمو خوندند و داره نوبتم می گذره. البته پیرمرد بعدا" دعوام کرد که تو جای بچه منی و نباید اینکارو می کردی، منم گفتم چون جای بچت بودم اینکارو کردم چون در این حال استرسی که دارم بابام که هیچی ناصرالدین شاه هم که بود اینجوری از سر راهم برش میداشتم.